Met nogal wat verwachtingen aan Ding 20 begonnen Muziek is tenslotte naast lezen een van mijn grootste hartstochten. En - het moet gezegd worden - Last.fm en Grooveshark zien er zo op het eerste oog dan ook écht geweldig uit. Een feest van herkenning van hier tot gunder. Lijkt het. Want een hoop namen van artiesten en muziekgroepen, die je er verwachtingsvol op probeert te zoeken staan er gedeeltelijk of zelfs in het geheel niet op.
Maar echt vervelend begint het pas te worden als je de tijd neemt om nader in te zoomen op allerlei aan te klikken statistiekjes en lijstjes van voorkeuren en vergelijkbare artiesten en de getoonde resultaten hiervan je danig uit je hum brengen. Want wie is er nou in hemelsnaam in geïnteresseerd , dat iemand die naar Bob Dylan luistert ook ene Leonard - halleluja – Cohen leuk vindt? Ik in ieder geval niet! Sociaal op deze digitale muzieksites betekent dat je doorlopend geconfronteerd wordt met de grootste gemene deler van wat men met zijn allen samen leuk vinden. Dit is misschien wel een digitale vorm van sociaal beleven, maar heeft niets, maar dan ook helemaal niets met muziekbeleving van doen. Dit lijkt meer op muziek, die je wel eens in de supermarkt of in een lift hoort schallen: pretentieloos vermaak. Anders gezegd: hier is sprake van digitale Muzak. En sociaal? Muziek is er al sinds de hoogtijdagen van Nero om naar te luisteren en om er daadwerkelijk a la minute over te praten. Niet om het digitaal in statistiek te vatten. Jammer maar helaas, dit online muziekgebeuren laat ik derhalve aan mijn gevoelige oortjes voorbijgaan.
Ik maak ook liever zelf de dienst uit, ben ook niet gek op sites waar je niet of maar gedeeltelijk kunt vinden waar je specifiek naar op zoek gaat.
BeantwoordenVerwijderenJe gaat als een sneltrein. Nog een paar en je bent klaar!!!!!!
Groetjes Sas