ding 23

Ben aan het eind gekomen van een ontdekkingstochtje aan de rand van een bij wijle ondoordringbare digitale oerwoud. Voelde me soms een gesubsidieerde miniuitgave van Stanley en/of Livingstone. Al ben ik er nu nog steeds niet achter wie van de twee ik dan wel ben geweest. Laat staan, dat ik weet wie of wat ik zocht.

Toch nog in tijd afgezet nog behoorlijk lang onderweg geweest. Veel gezien en meegemaakt, Soms leuk en verrassend, die ervaringen, maar nu en dan ook saai of ronduit vervelend. In het begin veelal langs gebaande wegen getrokken met regelmatig stops op speciaal voor de moderne “ontdekkingsreiziger in spe” aangelegde picknickplaatsen. Hier lagen in de netjes aangeharkte bermen stapels dor hout op een hoop te verrotten. Hier ook vele vergezichten kunnen zien. Sommige waren mooi, andere daarentegen, vreemd, geheimzinnig en zelfs duister. Maar ook hier een blik mogen werpen op streken, die nog door geen mens zijn betreden!

Sta morgen in ieder geval vroeg op, klim op de fiets, rij een flink end weg en heb ’s avonds een etentje bij vrienden. Daarna ligt het in de bedoeling op de Nijmeegse Waalkade lang onderuit te hangen op een terrasje met een vers getapt bier en te genieten van de vele mensen, die op zijn gemak zullen komen langs slenteren. Niet iedereen zit tegelijkertijd achter een PC, wil ik maar mee zeggen.

En de BIBLIOTHEEK ? Ach, die verandert de naam in DIGITHEEK en gaat met zijn tijd mee.

Ding 22

De bijdrage van Dennis Eysten heb ik voor het gemak 1 x maal bekeken en uit chagrijn en 1 x beluisterd. Zijn conclusie: Breng de bibliotheek naar de gebruiker! wordt (w)aardig uitgelegd en hij heeft hiervoor enkele stevige argumenten. Waar ik een beetje moedeloos en treurig van wordt is het lezen van de merendeel enthousiaste reacties op dit stukje. Deze zijn in de trant van - en ik zeg het nu ietwat gechargeerd:

- geweldig zeg, dat ik dit nog mag meemaken!
- morgen nog gooi ik die digitale toepassing no. 4 op mijn PC
- eindelijk eens iemand die zegt waarop het in de toekomst op staat!
- had het waarlijk niet beter en duidelijker kunnen zeggen?
- waarom wist ik dit niet eerder?
- Wauw!!!!!
En dan ontstaat bij mij toch lichtelijk de indruk, dat bij veel betrokkenen de gedachte heeft postgevat, dat na wat digitaal oppimpen met her en der wat Web 2.0 -toepassingen het huidige bibliotheekwerk gelijk de Petrus- en Paulusvestiging in St. Petersburg er weer voor enkele decennia tegen aan kan.
Lijkt me deerlijk een misvatting. Zijn conclusie Breng de bibliotheek naar de gebruiker! deel ik dan ook niet. Want waarover hebben ze het dan eigenlijk over? Weet men niet dat er momenteel al door een horde pioniers op Web 4.0 hard wordt gewerkt om doeltreffender een nog gebruikersvriendelijke en transparantere Web 7.0 in elkaar te knutselen? Dat Web 2.0 gedoemd is te verdwijnen in die digitale ruimte?
Want laten we wel wezen: het Web 0.2 kan makkelijk zonder de bibliotheek. Kan de bibliotheek ook zonder Web o.2? Twijfel, twijfel, twijfel. Komt een gebruiker in de toekomst überhaupt nog wel naar een bibliotheek? En waarvoor eigenlijk? Is er dus wellicht sprake van dat de bibliotheek helemaal uit het zicht gaat verdwijnen? En dan? De kreet Breng de bibliotheek naar de gebruiker! zou ik dan ook willen beantwoorden met de wedervraag: Is er straks nog wel een gebruiker voor de bibliotheek? Lijkt me ietwat relevanter!

Bezig om een Discussieer Mee pagina op te zetten - een digitaal platform om ideeën te generen om ernst en haast te maken met de ontmoetingsfunctie voor deze bibliotheek kon ik het niet nalaten de bibliotheek20.ning site te doorlopen. Deze ziet er zoals gewoonlijk ook alweer even patent uit, maar ook hier blijven al mijn vragen in het luchtledige hangen.

Of het nou komt door het ruim 90 minuten durende irritante commentaar van Frank Snoeks gisterenavond bij de interland Nederland – Kameroen, de wetenschap dat ik uitgerekend a.s. maandagmiddag tijdens kwartfinalewedstrijd zo nodig bij een implantoloog onder de lamp te moeten gaan liggen, dan wel door de constante herhaling van zetten op Web 2.0 , afijn ,hoe het ook zij, vrolijker ben ik na het schrijven van dit blog er niet op geworden. Morgen weer een dag!

Ding 21

Gisteren met frisse moed allereerst aan de slag gegaan met WorldCat. En ik moet zeggen: een wereld catalogus. Voordien nog nooit geweten van haar bestaan, maar erg aangenaam om er in te werken. Een aanrader. Tik ik hier eerste woord in wat me te binnen schiet, mijn familienaam, krijg ik tot mijn verrassing knal boem pats in 2 pagina’s alle publicaties in boekvorm van mijn broers op het scherm. Zoeken op het begrip Komrij en op wat willekeurige titels van deze klasbak leverde ook al een uitputtend overzicht op. Kon het vervolgens niet laten vandaag nog even met dezelfde zoektermen te gaan rondstruinen in de sinds kort hevig verbeterende versie van Picarta. Ik kreeg er – vanzelfsprekend? - dezelfde resultaten te zien, met dien verstande dat in deze Picarta ook de tijdschrift- en krantenartikelen zijn opgenomen. Het is dan extra aangenaam te constateren, dat een ingezonden flutartikel van een omhooggevallen quasi links georiënteerde broer tot in lengte van dagen - ter leringhe ende vermaeck - hier digitaal geboekstaafd zal blijven staan. Als dit al geen voordeel is van Web 0.2, dan weet ik het ook niet meer. Maar dit uiteraard volledig ter zijde.

Daarentegen is de presentatie in Picarta van de resultaten van de zoekacties in vergelijking met WorldCat – vooralsnog? -abominabel bedroevend te noemen.
Op WorldCat staat links van de pagina Verfijnen van de Zoekactie in meerdere categorieën zoals taal, E-book, GL etc. Simpel, overzichtelijk en doeltreffend. Nog nooit een zo gebruikersvriendelijke bibliotheekcatalogus gezien. Picarta en WorldCat linken en integreren, dat zou mooi zijn. WorldCat ga ik alvast voor mijn gebruikersgemak in mijn favorieten zetten.

Tijdens het lezen over en verkennen van My Discoveries - bibliotheken in het sociale web- viel me plots het idee in te gaan zoeken op de titel Waarom ik dienstweiger? Hierin opgenomen een bescheiden eigen bijdrage, waarom ik in mijn jongelingsjaren met klem meende te moeten afzien van dienstneming in het Nederlandse leger. Deze titel proberen terug te vinden eerst in WorldCat: niks; toen in Picarta: noppes e daarna in de catalogus van de KB digitaal: ook al geen resultaat. Nou leek het mij toch wel sterk, dat een dergelijk boekwerkje, dat ik nota bene zelf in mijn boekenkast heb staan, niet ergens gecatalogiseerd is. Ten einde raad maar r rondgestruind op het verfoeide Google. Tja, en dat bracht dan weer uitkomst. Waarom ik dienstweiger? Bilthoven,Ambo 1973 en tweedehands te koop voor de bespottelijke prijs van

N.a.v. het verfijnen van de zoekacties in WorldCat de prangende vraag: hoe verzamelt een boekenliefhebber E-books van zijn lievelingsauteur?

Ding 20

Met nogal wat verwachtingen aan Ding 20 begonnen Muziek is tenslotte naast lezen een van mijn grootste hartstochten. En - het moet gezegd worden - Last.fm en Grooveshark zien er zo op het eerste oog dan ook écht geweldig uit. Een feest van herkenning van hier tot gunder. Lijkt het. Want een hoop namen van artiesten en muziekgroepen, die je er verwachtingsvol op probeert te zoeken staan er gedeeltelijk of zelfs in het geheel niet op.

Maar echt vervelend begint het pas te worden als je de tijd neemt om nader in te zoomen op allerlei aan te klikken statistiekjes en lijstjes van voorkeuren en vergelijkbare artiesten en de getoonde resultaten hiervan je danig uit je hum brengen. Want wie is er nou in hemelsnaam in geïnteresseerd , dat iemand die naar Bob Dylan luistert ook ene Leonard - halleluja – Cohen leuk vindt? Ik in ieder geval niet! Sociaal op deze digitale muzieksites betekent dat je doorlopend geconfronteerd wordt met de grootste gemene deler van wat men met zijn allen samen leuk vinden. Dit is misschien wel een digitale vorm van sociaal beleven, maar heeft niets, maar dan ook helemaal niets met muziekbeleving van doen. Dit lijkt meer op muziek, die je wel eens in de supermarkt of in een lift hoort schallen: pretentieloos vermaak. Anders gezegd: hier is sprake van digitale Muzak. En sociaal? Muziek is er al sinds de hoogtijdagen van Nero om naar te luisteren en om er daadwerkelijk a la minute over te praten. Niet om het digitaal in statistiek te vatten. Jammer maar helaas, dit online muziekgebeuren laat ik derhalve aan mijn gevoelige oortjes voorbijgaan.

Ding 19

Gisteravond - onder lichte dwang van mijn lieve dochtertjes - een krabbelaccount op Hyves aangemaakt. Ben dus tot mijn stomme verbazing nu ook al vrienden van deze spruiten geworden. Vanmiddag dan ook maar een dik uur met hen gekrabbeld, dat het een lieve lust was. Waar blijft de tijd! Ben ik wel mooi in de gelegenheid hun krabbels te lezen. Of ik dit volgen leuk vind? Niet echt. Voor de liefhebber: Gerrit Komrij zit dus ook op Hyves. Tsja.


Daarentegen is wel leuk de hyve Moeke van de Post. Op initiatief van een neefje zijn alle kleinkinderen van mijn moeder in twee oogopslagen op deze hyve bij elkaar gekomen. Kunnen ze elkaar simpel en meteen informeren. Zou we iets voor een bibliotheek zijn!

Nog even op Dizzies gekeken. een krabbelbox voor boekenbezitters. Pretendeert een hoop, maar gaat werkelijk echt nergens over. Want krabbelen over boeken is als voetballen tegen Japan: helemaal niks dus. Vroeger kabbelde de tijd rustig voort, maar tegenwoordig krabbelt die maar een eind weg.

Ding 18

Op Library Thing 10 titels opgevoerd: een combinatie van boeken van Russische en Nederlandse schrijvers . Tolstoj, Platonov, Komrij, WF Hermans. Dat werk dus. En leuk dat Library Thing is!

Dit is geen werk, dit is gewoon leuk en je steekt er ook nog iets van op. Nog even en ik raak enthousiast, want hier kun je echt iets mee. Door het doorklikken naar verwante linken van verzamelingen en aanbevelingen kom je – digitaal - in een vertrouwde wereld terecht met ontzagwekkend vele mogelijkheden.

Doorlopend het gevoel van herkenning en van nieuwsgierigheid. Kortom een speeltuin in het digitale woud met tafels en banken waar het voor oprechte literatuurliefhebber goed toeven is.
Een aanrader derhalve voor de waarlijk individuele gebruiker zeker ook toepasbaar voor de bibliotheek(bezoeker)
Ook leuk dan te te zien dat Boxpeer Recently Added is . Bevind me nu in het gezelschap van Malcolm Tucker en Artemskiy. Heb ik inderdaad altijd al gewild!

Ding 17

Opdracht 17 : bekijk een typische Web 2.0 site naar keuze. Een moeilijke deze keer zeg!

Ik werd er op een gegeven moment wel zo tureluurs van! En het ziet er op eerste gezicht zo veelbelovend uit. Want je klikt eens hier, je klikt eens daar, je blijft wat hangen bij het ene en wandelt door een andere. enzovoorts. Er is zo ontzettend veel te zien, zo veel te ontdekken en het aanbod is zo ontzagwekkend groot..Maar als ik vervolgens al die lijsten van gerubriceerde onderwerpen zie, waar haal ik in hemelsnaam dan nog de tijd vandaan om die te lezen teneinde om überhaupt te kunnen vergelijken en kiezen.
Om helemaal maar niet te spreken van het besef van wat je allemaal ondertussen op dit gebied links en rechts geheid hebt mist en domweg over het hoofd hebt gezien.


Heb het voor de goegemeenten maar eens handgeklokt: het duurt alleen al exact 24 seconden om enigszins op je gemak van boven en naar beneden - of omgekeerd natuurlijk - door de lijst van onderwerpen op Programmable Web te scrollen . En dan ik heb alleen nog maar gescrold! Heb na 7 seconden geen weet meer van wat wat ik 3 seconden daarvoor heb "gezien".

Op Frankwatching vond ik het bovenstaande afbeelding van een digitale vulkaan die op springen staat. Mijn intuïtie zegt, dat we inderdaad pas aan het begin van een digitale ontwikkeling staan en dat het wachten is op een erupties. En die kunnen gepaard gaan met veel digitaal geweld en het overdrijven van vele digitale aswolken. Maar digitale vruchtbare landerijen leveren ze voor de mensheid ook. Dat heeft de geschiedenis wel genoegzaam uitgewezen.

Terzijde: in de sixties is er nooit een illustere beatgroep geweest die meende zijn naam te moeten vernoemen naar Vulkanen Een voorteken?