ding 23

Ben aan het eind gekomen van een ontdekkingstochtje aan de rand van een bij wijle ondoordringbare digitale oerwoud. Voelde me soms een gesubsidieerde miniuitgave van Stanley en/of Livingstone. Al ben ik er nu nog steeds niet achter wie van de twee ik dan wel ben geweest. Laat staan, dat ik weet wie of wat ik zocht.

Toch nog in tijd afgezet nog behoorlijk lang onderweg geweest. Veel gezien en meegemaakt, Soms leuk en verrassend, die ervaringen, maar nu en dan ook saai of ronduit vervelend. In het begin veelal langs gebaande wegen getrokken met regelmatig stops op speciaal voor de moderne “ontdekkingsreiziger in spe” aangelegde picknickplaatsen. Hier lagen in de netjes aangeharkte bermen stapels dor hout op een hoop te verrotten. Hier ook vele vergezichten kunnen zien. Sommige waren mooi, andere daarentegen, vreemd, geheimzinnig en zelfs duister. Maar ook hier een blik mogen werpen op streken, die nog door geen mens zijn betreden!

Sta morgen in ieder geval vroeg op, klim op de fiets, rij een flink end weg en heb ’s avonds een etentje bij vrienden. Daarna ligt het in de bedoeling op de Nijmeegse Waalkade lang onderuit te hangen op een terrasje met een vers getapt bier en te genieten van de vele mensen, die op zijn gemak zullen komen langs slenteren. Niet iedereen zit tegelijkertijd achter een PC, wil ik maar mee zeggen.

En de BIBLIOTHEEK ? Ach, die verandert de naam in DIGITHEEK en gaat met zijn tijd mee.

Ding 22

De bijdrage van Dennis Eysten heb ik voor het gemak 1 x maal bekeken en uit chagrijn en 1 x beluisterd. Zijn conclusie: Breng de bibliotheek naar de gebruiker! wordt (w)aardig uitgelegd en hij heeft hiervoor enkele stevige argumenten. Waar ik een beetje moedeloos en treurig van wordt is het lezen van de merendeel enthousiaste reacties op dit stukje. Deze zijn in de trant van - en ik zeg het nu ietwat gechargeerd:

- geweldig zeg, dat ik dit nog mag meemaken!
- morgen nog gooi ik die digitale toepassing no. 4 op mijn PC
- eindelijk eens iemand die zegt waarop het in de toekomst op staat!
- had het waarlijk niet beter en duidelijker kunnen zeggen?
- waarom wist ik dit niet eerder?
- Wauw!!!!!
En dan ontstaat bij mij toch lichtelijk de indruk, dat bij veel betrokkenen de gedachte heeft postgevat, dat na wat digitaal oppimpen met her en der wat Web 2.0 -toepassingen het huidige bibliotheekwerk gelijk de Petrus- en Paulusvestiging in St. Petersburg er weer voor enkele decennia tegen aan kan.
Lijkt me deerlijk een misvatting. Zijn conclusie Breng de bibliotheek naar de gebruiker! deel ik dan ook niet. Want waarover hebben ze het dan eigenlijk over? Weet men niet dat er momenteel al door een horde pioniers op Web 4.0 hard wordt gewerkt om doeltreffender een nog gebruikersvriendelijke en transparantere Web 7.0 in elkaar te knutselen? Dat Web 2.0 gedoemd is te verdwijnen in die digitale ruimte?
Want laten we wel wezen: het Web 0.2 kan makkelijk zonder de bibliotheek. Kan de bibliotheek ook zonder Web o.2? Twijfel, twijfel, twijfel. Komt een gebruiker in de toekomst überhaupt nog wel naar een bibliotheek? En waarvoor eigenlijk? Is er dus wellicht sprake van dat de bibliotheek helemaal uit het zicht gaat verdwijnen? En dan? De kreet Breng de bibliotheek naar de gebruiker! zou ik dan ook willen beantwoorden met de wedervraag: Is er straks nog wel een gebruiker voor de bibliotheek? Lijkt me ietwat relevanter!

Bezig om een Discussieer Mee pagina op te zetten - een digitaal platform om ideeën te generen om ernst en haast te maken met de ontmoetingsfunctie voor deze bibliotheek kon ik het niet nalaten de bibliotheek20.ning site te doorlopen. Deze ziet er zoals gewoonlijk ook alweer even patent uit, maar ook hier blijven al mijn vragen in het luchtledige hangen.

Of het nou komt door het ruim 90 minuten durende irritante commentaar van Frank Snoeks gisterenavond bij de interland Nederland – Kameroen, de wetenschap dat ik uitgerekend a.s. maandagmiddag tijdens kwartfinalewedstrijd zo nodig bij een implantoloog onder de lamp te moeten gaan liggen, dan wel door de constante herhaling van zetten op Web 2.0 , afijn ,hoe het ook zij, vrolijker ben ik na het schrijven van dit blog er niet op geworden. Morgen weer een dag!

Ding 21

Gisteren met frisse moed allereerst aan de slag gegaan met WorldCat. En ik moet zeggen: een wereld catalogus. Voordien nog nooit geweten van haar bestaan, maar erg aangenaam om er in te werken. Een aanrader. Tik ik hier eerste woord in wat me te binnen schiet, mijn familienaam, krijg ik tot mijn verrassing knal boem pats in 2 pagina’s alle publicaties in boekvorm van mijn broers op het scherm. Zoeken op het begrip Komrij en op wat willekeurige titels van deze klasbak leverde ook al een uitputtend overzicht op. Kon het vervolgens niet laten vandaag nog even met dezelfde zoektermen te gaan rondstruinen in de sinds kort hevig verbeterende versie van Picarta. Ik kreeg er – vanzelfsprekend? - dezelfde resultaten te zien, met dien verstande dat in deze Picarta ook de tijdschrift- en krantenartikelen zijn opgenomen. Het is dan extra aangenaam te constateren, dat een ingezonden flutartikel van een omhooggevallen quasi links georiënteerde broer tot in lengte van dagen - ter leringhe ende vermaeck - hier digitaal geboekstaafd zal blijven staan. Als dit al geen voordeel is van Web 0.2, dan weet ik het ook niet meer. Maar dit uiteraard volledig ter zijde.

Daarentegen is de presentatie in Picarta van de resultaten van de zoekacties in vergelijking met WorldCat – vooralsnog? -abominabel bedroevend te noemen.
Op WorldCat staat links van de pagina Verfijnen van de Zoekactie in meerdere categorieën zoals taal, E-book, GL etc. Simpel, overzichtelijk en doeltreffend. Nog nooit een zo gebruikersvriendelijke bibliotheekcatalogus gezien. Picarta en WorldCat linken en integreren, dat zou mooi zijn. WorldCat ga ik alvast voor mijn gebruikersgemak in mijn favorieten zetten.

Tijdens het lezen over en verkennen van My Discoveries - bibliotheken in het sociale web- viel me plots het idee in te gaan zoeken op de titel Waarom ik dienstweiger? Hierin opgenomen een bescheiden eigen bijdrage, waarom ik in mijn jongelingsjaren met klem meende te moeten afzien van dienstneming in het Nederlandse leger. Deze titel proberen terug te vinden eerst in WorldCat: niks; toen in Picarta: noppes e daarna in de catalogus van de KB digitaal: ook al geen resultaat. Nou leek het mij toch wel sterk, dat een dergelijk boekwerkje, dat ik nota bene zelf in mijn boekenkast heb staan, niet ergens gecatalogiseerd is. Ten einde raad maar r rondgestruind op het verfoeide Google. Tja, en dat bracht dan weer uitkomst. Waarom ik dienstweiger? Bilthoven,Ambo 1973 en tweedehands te koop voor de bespottelijke prijs van

N.a.v. het verfijnen van de zoekacties in WorldCat de prangende vraag: hoe verzamelt een boekenliefhebber E-books van zijn lievelingsauteur?

Ding 20

Met nogal wat verwachtingen aan Ding 20 begonnen Muziek is tenslotte naast lezen een van mijn grootste hartstochten. En - het moet gezegd worden - Last.fm en Grooveshark zien er zo op het eerste oog dan ook écht geweldig uit. Een feest van herkenning van hier tot gunder. Lijkt het. Want een hoop namen van artiesten en muziekgroepen, die je er verwachtingsvol op probeert te zoeken staan er gedeeltelijk of zelfs in het geheel niet op.

Maar echt vervelend begint het pas te worden als je de tijd neemt om nader in te zoomen op allerlei aan te klikken statistiekjes en lijstjes van voorkeuren en vergelijkbare artiesten en de getoonde resultaten hiervan je danig uit je hum brengen. Want wie is er nou in hemelsnaam in geïnteresseerd , dat iemand die naar Bob Dylan luistert ook ene Leonard - halleluja – Cohen leuk vindt? Ik in ieder geval niet! Sociaal op deze digitale muzieksites betekent dat je doorlopend geconfronteerd wordt met de grootste gemene deler van wat men met zijn allen samen leuk vinden. Dit is misschien wel een digitale vorm van sociaal beleven, maar heeft niets, maar dan ook helemaal niets met muziekbeleving van doen. Dit lijkt meer op muziek, die je wel eens in de supermarkt of in een lift hoort schallen: pretentieloos vermaak. Anders gezegd: hier is sprake van digitale Muzak. En sociaal? Muziek is er al sinds de hoogtijdagen van Nero om naar te luisteren en om er daadwerkelijk a la minute over te praten. Niet om het digitaal in statistiek te vatten. Jammer maar helaas, dit online muziekgebeuren laat ik derhalve aan mijn gevoelige oortjes voorbijgaan.

Ding 19

Gisteravond - onder lichte dwang van mijn lieve dochtertjes - een krabbelaccount op Hyves aangemaakt. Ben dus tot mijn stomme verbazing nu ook al vrienden van deze spruiten geworden. Vanmiddag dan ook maar een dik uur met hen gekrabbeld, dat het een lieve lust was. Waar blijft de tijd! Ben ik wel mooi in de gelegenheid hun krabbels te lezen. Of ik dit volgen leuk vind? Niet echt. Voor de liefhebber: Gerrit Komrij zit dus ook op Hyves. Tsja.


Daarentegen is wel leuk de hyve Moeke van de Post. Op initiatief van een neefje zijn alle kleinkinderen van mijn moeder in twee oogopslagen op deze hyve bij elkaar gekomen. Kunnen ze elkaar simpel en meteen informeren. Zou we iets voor een bibliotheek zijn!

Nog even op Dizzies gekeken. een krabbelbox voor boekenbezitters. Pretendeert een hoop, maar gaat werkelijk echt nergens over. Want krabbelen over boeken is als voetballen tegen Japan: helemaal niks dus. Vroeger kabbelde de tijd rustig voort, maar tegenwoordig krabbelt die maar een eind weg.

Ding 18

Op Library Thing 10 titels opgevoerd: een combinatie van boeken van Russische en Nederlandse schrijvers . Tolstoj, Platonov, Komrij, WF Hermans. Dat werk dus. En leuk dat Library Thing is!

Dit is geen werk, dit is gewoon leuk en je steekt er ook nog iets van op. Nog even en ik raak enthousiast, want hier kun je echt iets mee. Door het doorklikken naar verwante linken van verzamelingen en aanbevelingen kom je – digitaal - in een vertrouwde wereld terecht met ontzagwekkend vele mogelijkheden.

Doorlopend het gevoel van herkenning en van nieuwsgierigheid. Kortom een speeltuin in het digitale woud met tafels en banken waar het voor oprechte literatuurliefhebber goed toeven is.
Een aanrader derhalve voor de waarlijk individuele gebruiker zeker ook toepasbaar voor de bibliotheek(bezoeker)
Ook leuk dan te te zien dat Boxpeer Recently Added is . Bevind me nu in het gezelschap van Malcolm Tucker en Artemskiy. Heb ik inderdaad altijd al gewild!

Ding 17

Opdracht 17 : bekijk een typische Web 2.0 site naar keuze. Een moeilijke deze keer zeg!

Ik werd er op een gegeven moment wel zo tureluurs van! En het ziet er op eerste gezicht zo veelbelovend uit. Want je klikt eens hier, je klikt eens daar, je blijft wat hangen bij het ene en wandelt door een andere. enzovoorts. Er is zo ontzettend veel te zien, zo veel te ontdekken en het aanbod is zo ontzagwekkend groot..Maar als ik vervolgens al die lijsten van gerubriceerde onderwerpen zie, waar haal ik in hemelsnaam dan nog de tijd vandaan om die te lezen teneinde om überhaupt te kunnen vergelijken en kiezen.
Om helemaal maar niet te spreken van het besef van wat je allemaal ondertussen op dit gebied links en rechts geheid hebt mist en domweg over het hoofd hebt gezien.


Heb het voor de goegemeenten maar eens handgeklokt: het duurt alleen al exact 24 seconden om enigszins op je gemak van boven en naar beneden - of omgekeerd natuurlijk - door de lijst van onderwerpen op Programmable Web te scrollen . En dan ik heb alleen nog maar gescrold! Heb na 7 seconden geen weet meer van wat wat ik 3 seconden daarvoor heb "gezien".

Op Frankwatching vond ik het bovenstaande afbeelding van een digitale vulkaan die op springen staat. Mijn intuïtie zegt, dat we inderdaad pas aan het begin van een digitale ontwikkeling staan en dat het wachten is op een erupties. En die kunnen gepaard gaan met veel digitaal geweld en het overdrijven van vele digitale aswolken. Maar digitale vruchtbare landerijen leveren ze voor de mensheid ook. Dat heeft de geschiedenis wel genoegzaam uitgewezen.

Terzijde: in de sixties is er nooit een illustere beatgroep geweest die meende zijn naam te moeten vernoemen naar Vulkanen Een voorteken?

Ding 16

Na het geprutst vanmiddag op het WK-voetbal van het Nederlands elftal tegen de achterlijke achterachterkleinzonen van gepensioneerde Vikingen - de Engelse doelman Green keepte in zijn eentje gisteren beter dan dat het Nederlandse elftal vandaag voetbalde - me vanavond maar gestort gestort op Youtube.

Vooraf eens bedacht wat ik graag zou willen zien en kwam uit op Ivanhoe, Kapitein Zeppos en de Texas Rangers, alle drie jeugdseries uit de vermaledijde zestiger jaren. Tot mijn verrassing vond ik - weliswaar in meerdere stukken gehakt - zelfs een complete aflevering van mij grootste jeugdheld: Ivanhoe

Vervolgens op zoek een filmpje over bibliotheek Boxmeer. Genoeg te vinden over bibliotheken, daar niet van, maar de Boxmeerse Bibliotheek stond er niet tussen. Vond het überhaupt zwaar tegenvallen het aantal items over Boxmeer. Daags na de Tour, het Volkslied van Boxmeer - bedoeld wordt het dorpslied of liever gezegd het kroeglied - en de Metworstrennen. Nou dat was het wel zo ongeveer. Maar de bibliotheek Boxmeer? Nergens te vinden.

Na enig zoeken in Uitzending Gemist van SBS6 vond ik onder de trefwoorden 100 jaar Pipi Langkous een nieuwsfragment in Hart van Nederland. Harverwarmend en zeker voor diegenen, die na vanmiddag ook wel eens verwarmd willen worden: Kopieer en plak

http://www.hartvannederland.nl/nederland/2007/pippi-langkous-schrijfster-100-jaar/

En nou nog op You Tube zetten!

Ding 15

Heb zojuist Jim's Child of the 60's Podcast geïnstalleerd. Podcasten is natuurlijk radio in een nieuw jasje. Soms arbeidvitaminen voor de zich jong voelende oudjes onder ons. En dan weer word je aangenaam verrast door iets wat je nog niet kent.

Vraag aan vier aanwezige vriendinnen van mijn jongste dochter of iemand van hen Podcast. Nou nee dus. Allen beschikken over een Ipod met ik-weet-begot-niet-hoeveel -megabytes, waarop ze muziek beluisteren Op mijn vraag, of zij zich op muziekgebied wel eens willen laten verrassen door iets ongehoord, komt eenstemmig de tegenvraag: waarom? Tja inderdaad waarom. Ook de huidige jeugd wil niet horen, dat zal het wel zijn

Via de KB en NOS zijn via Podcasts ook voordrachten en radiouitzendingen te beluisteren. Maar om die achter je PC uit te zitten? Ga nu de Sixties Jukebox installeren. Hoor ik er dan misschien wel weer bij.

Ding 14

Msn-en was me bekend door het frequente gebruik hiervandoor mijn 2 dochtertjes, die er al tijdens de basisschooltijd druk mee doende waren. Als vuvuzelas schalden de Plin PLing geluiden in een constante dreun door e woonkamer.

Zonet vanavond voor het eerst zelf geMSNed. Een account aangemaakt en met mijn dochter -op rak in Turkije - gecommuniceerd . Op mijn vraag of ze maandag nog aan cultuur ging doen kwam het bondige antwoord: Tjee zeg. Voetballen! Tja. Verwoest Arcadie zou een zekere schrijver als titel voor een biografie mee kunnen geven. Times they are a changing zou de Amerikaanse bard ongetwijfeld in zichzelf mompelen.

Nog geprobeerd een ander Plin Pling geluid aan te maken - IVANHOOOOOE b.v.- maar kreeg dit vooralsnog - nog- niet voor elkaar. Wel leuk dat je tijdens deze de "communie" afbeeldingen en documenten mee kunt meesturen.

Voor de bibliotheek lijkt MSN - in samenhang met een webcam - een toepassing om in een gezellige samenspraak met de niet zo mobiele bewoners van een zorgcentrum wisselcollectie op maat samen te stellen. Doen we er na afloop gratis een vuvuzelabij. Een gehoorapparaat kan natuurlijk ook

Ding 13

Het aanmelden en het werken in Google Docs was op zich niet moelijk . Zeker niet met de heldere bijgeleverde handleiding in de hand. Vooraf hadden collega's me al de toepassing

laten zien: een overzicht met achterstallige werkzaamheden met het verzoek deze waar nodig en gewenst aan te vullen. Het probleem toen zat hem hoe dit verzonden item door de onvangers konden worden geopend. Heb derhalve zojuist in Google Docs een bibliografie van Gerrit Komrij rondgestuurd en hoop maandag antwoord te krijgen of het deze keer nu wel gelukt is.

Maar zeker een een toepassing die overal en altijd toepasbaar is op je werk en prive. B.v. het had een aardig hulpmiddel kunnen zijn bij de afgelopen herinrichting en verrbouwing van onze bibliotheek. Raadzaam is dan wel het te beperken tot een vooraf afgebakend onderwerp .

Maar zoals gezegd ook prive uitsekend te gebruiken. Ik ben met enkele vrienden volop bezig een sixties herrieklep quiz in elkaar te stampen. Daarbij wil muziekfragmenten van liedjes uit die tijd bijvoegen.Kan nog niet zien hoe ik dit voor elkaar moet krijgen.

Maar om alvast in de stemming te komen: welke beruchte gitaarvirtuoos uit de sixties staat boven onder de hoed afgebeeld? Voor de eerste goede inzender ligt een CD van Bob Dylan klaar!

Ding 12

Mijn dochter twittert wat af. Een kanariepietje in het bos!
Heb haar als ervaringsdeskundige gevraagd wat de lol van twitteren is. Nou, zij vindt het vooral leuk tweeds te ontvangen en hoopt omgekeerd, dat haar berichten bij andere zangvogels een gelijke reactie teweeg brengt. Kort en als het even kan hevig. Het ontvangen en verzenden van tweeds en dus het hebben van direct contact is hier belangrijker dan de inhoud zelf. Jezelf presenteren met met deze mogelijkheid zonder in eerste instantie veel aandacht aan de inhoud te schenken is een nieuwe vorm van communicatie die mogelijkheden biedt om mensen te triggeren en te binden.
Kansen genoeg zijn op dit gebied voor bibliotheken. Maar dan wel professioneel aanpakken! Een twitteraar full-time in dienst nemen bij Biblioplus?

Heb samen met haar een twitteraccount aangemaakt. Ondertussen ging er van haar een tweed uit dat deze meneer.. ... En: een nachtegaal zingt en een kraai krast. etc. En een lol ,dat ze hadden! Heb het aangemaakte account uiteindelijk niet bevestigd. Ben er nog niet aan toe.

Ding 11

Na eindelijk eens goed de informatie over Wiki's (ding 11) te hebben doorgenomen eerst de
wiki.obdeventer.nl . tot me genomen. Wat me hier opviel was , wanneer je op de alleraardigste beginpagina klikt op recente wijzingen, deze in een letterlijk ellenlange lijst sec aan je getoond worden . Klik je hierna op een reactie op b.v. een schrijfster, dan pas gaat er een wereld voor je open. Maar niet eerder. Ordening en rangschikking binnen deze OB Wiki ontbreekt omdat ze alle reacties op chronologische wijze achter elkaar presenteren. Subwiki's aanbrengen in deze Wiki lijkt me geen overbodige luxe.

Vervolgens rondgedoold op BiblioBlogs en ook hier alweer een lijst van individuel actie blogs gezien. Een dergelijke saaie lijst wat opvrolijken en ordenen lijkt mij hier ook een eerste vereiste.

Hierin wel weer het begrip NING in een website tegengekomen. Dit was ik voorheen een keer tegengekomen bij mijn zoektocht naar achtergrondinformatie voor een digitaal discussieplatform . En die had ook een NING in zijn website. Hiervoor, maar ook voor klantenpanels in bibliotheken kunnen wiki's een fantastisch hulpmiddel zijn om snel reactie bij elkaar te krijgen.

Overigens ook leuk te merken hoeveel informatie er gewiked is om een Wiki uberhaupt in elkaar te knutselen.

Ding 10 Social Bookmarking

Alleen de term Del.ico.us is op al zich is een vondst van hier tot gunder. Het aanmelden via een Yahoo account ging daarentegen moeizaam en nam nogal wat tijd in beslag.

Maar dan krijg je ook wat: een speeltuin voor bibliothecarissen. Je blijft maar klikken door alle nog nooit geziene verworvenheden en mogelijkheden op het gebied van tags en bookmarks .

Geprobeerd dit programma te koppelen aan mijn gmail account, wat wel moet kunnen , maar waarin ik alsmaar niet slaagde. Alle vragen hierover naar eer en geweten beantwoord, maar helaas. Of ik over twentyfour hours nogmaals wilde proberen. Ja hoor!

Wel erg leuk om een abonnement op een eerdere Feed van de KB betreffende Komrij's : Lucifer in het hooi aan te treffen in een lijst met andere spul over deze auteur. Kijk, dat geeft de burger na 9 juni weer moed!

Ding 9

Bibliotheekjagers

Na enkele weken aan de slag te zijn geweest met 23 dingen komt het besef dat de mogelijkheden op het momenteel in embryonale fase verkerende digitale web schier eindeloos lijken te zijn en volop aan verandering onderhevig zijn. Kortom we staan pas aan het begin staan van een digitaal onbekend tijdperk. Sommige van de dingen zullen vergemakkelijkt worden en andere nog veel meer niet bekende andere dingen zullen ongetwijfeld nog ontwikkeld worden. Veel van die dingen zijn leuke gadgets. Leuk om - eventueel samen met anderen- te doen en mee te spelen. Maar gadgets zijn doorlopend aan de mode onderhevig en dus inwisselbaar voor weer iets nieuws.

Interessanter is het vraagstuk van de informatie op het web. Enerzijds is er al een overvloed aan informatie merkbaar, zodanig dat mensen nu al de bomen in het bos niet zien. Mochten zij überhaupt nog in dat bos bomen zien staan, want veel kans dat deze ij het huidige tijdgewricht gekapt zijn om papier te maken voor lijvige boekwerken om hierin uit te leggen het waar hoe en waarom van al dat digitale spul. Anderzijds is er in die overvloed van informatie een toenemende opzettelijke vervuiling merkbaar. Profielen, webistes, feeds, blogs: in hoeverre zijn deze al betrouwbaar te bestempelen?
De mens en de door hem opgerichte instellingen hebben al vanaf de oertijd zich anders voorgedaan, dan hij of zij in werkelijkheid is. Is dat erg? Natuurlijk niet! Het is daarom dat wij dit wezen mens noemen en geen god. Rustig verder aan laten modderen hoort bij het mensbeeld. En met zichzelf hiermee in het reine komen hoort er vanzelfsprekend dan ook bij .

De maatschappij individualiseert in een ras tempo. De onmiddellijke behoeftebevrediging van een individu neemt een hoge vlucht . En is dit dan als een kwalijke ontwikkeling te bestempelen? Ook al niet! Datzelfde individu heeft een sociale omgeving nodig om zich als mens te laten gelden.
Van oudsher – niet vanaf de oertijd , maar toch al heel erg lang - is de bibliotheek een openbare instelling, die betrouwbaar en neutraal in de samenleving staat en al die tijd is zij er in geslaagd dit imago (!) te incorporeren en uit te bouwen. Niet alleen een plaats van ontmoeting en debat, maar ook een plek om informatie te borgen.

De mogelijkheid voor individuen om op basis van digitale betrouwbare informatie elkaar in levende lijve te ontmoeten is de missie van de bibliotheek aan de vooravond van het digitale tijdperk , Het digitale web zelf is en zal nooit een concurrent worden de bibliotheek . Of zoals iemand - een mens dus - het stelde: de fotografie heeft ook niet de schilderkunst weggevaagd. Ze bestaan naast, door en met elkaar. En net zo is het ook hier aan de gebruikers om er hun voordeel mee te doen.

Betekent dit dan dat de bibliotheken op hun gemak achterover moeten leunen, zoals vroeger de Neanderthalers op hun gemak op de in de bomen zaten met hun stenen in de hand te wachten op de langskomende mammoet. Nee dus! Die bomen uit en ras achter de mammoet aan moet het devies van de moderne bibliotheekjager luiden.

Ding 8

Image generators. Klinkt inderdaad moeilijker dan het in de praktijk is.

De te volgen stappen werden echter duidelijk aangegeven en het bewerken van b.v. foto's is waarlijk een speeltje voor bibliothecarissen die de hele dag met zijn of haar neus in de boeken zitten.
Geeft hen op de mogelijkheden een en ander op te fleuren.

Ding 6 en 7

Heb - met hulp weliswaar - een hersttafereel op mijn blogpagina weten te krijgen. Was er niet zo tevreden over en heb derhalve nogal wat tijd besteed om deze foto wat op te fleuren, maar waar ik helaas niet in slaagde. Vind, dat er vrij veel handelingen verricht moeten worden om tot een resultaat te komen. En dat is jammer want de mogelijkheden om zaken op te fleuren lijken schier eindeloos. Maar juist door die vele mogelijkheden is het eindresultaat - bij mij althans - nou net niet wat ik aan het begin eigenlijk voor ogen had.

Blog2: en van je 4,5.......

Het was mij inderdaad tot dan toe nooit opgevallen - en had het me trouwens ook nooit afgevraagd -wat nou dat oranje icoontje bij een site te beduiden had. Feeds dus!

Na goed de informatie over RSS feeds tot me genomen te hebben, ben ik terstond enthousiast aan de slag gegaan met Netvibes. En toen dan ook het verheugende bericht ten lange leste binnenviel dat ik aangemeld was bij Netvibes, naarstig op speurtocht gegaan naar Feeds. Het zo maar wat plaatsen van voorliggende voorbeelden was mijn eer te na en ben op zoek gegaan naar onderwerpen vanuit mijn persoonlijke interessesfeer: sites met feeds van of over Gerrit Komrij, Bob Dylan en meer van die gasten. Dit zoeken op zich kost al behoorlijk wat tijd, maar ze zijn te traceren en is het waard.

En toen ging het dus gigantisch mis.

Mijn pagina op Netvibes zag er al niet uit en toevoegen hierop van gevonden feeds - Lucifer in het hooi van dhr. Gerrit Komrij b.v - leidde er niet alleen toe dat niet allen thuis maar ook elders de computer volkomen vast kwam te zitten. En niet zeventien keer, maar wekenlang elke keer wanneer ik maar het lef had om het te proberen. Ben soms van het vasthoudende type, dus ik wilde nog wel eens weten of ik die gezochte feeds niet op mijn Shaking Vibes kreeg . En ik kan nu zeggen: Nee dus.

Na uren strijd is het me alsnog gelukt feeds van Kunstbus er op te plaatsen, maar of ik daar gelukkig van wordt? Wel blij was ik met de hartelijke hulp van mijn coach bij het herprogrammeren van mijn
Netvibes. Waarvoor dank!

Blog 1: en van je 1,2,3 .....

Het bloggen: het lezen over (1), het (op)maken (2) en het aanmelden (3) van je eigen bloggerpagina op blogger.com was leuk om te doen. Het "redigeren" van je eigen profiel geeft hierbij vele mogelijkheden om je te profileren en jezelf kenbaar te maken en aangezien je beseft , dat ook anderen mee kunnen kijken, dwingt dit de blogger goed na te denken wat hij/zij op het profiel ja dan nee vermeldt. Het linke gevaar is wel dat je je "beter" of "anders" kunt voordoen dan je bent.
Niets veranderlijker dan de mens! Toch?

Tjee, dat viel me al met al nog wel mee.
Ben derhalve dan ook erg tevree